poetikazemlje logo short

1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29

facebook icon

karver link short

качественный трейлер фильма

 

mihailo lalic h

Mihailo Lalić (Trepča, 7. oktobar 1914 — Beograd, 30. decembar 1992).

Rođen je 1914. godine u Trepči kod Andrijevice u seoskoj porodici od oca Todora i majke Stane rođene Bajić. Rano je ostao bez roditelja. Majka je umrla tokom epidemije španske groznice 1918. godine, a otac je obolio u zarobljeničkom logoru Neđmeđer u Austrougarskoj (današnjoj južnoj Slovačkoj) i umro od tuberkuloze 1921. godine. Brat Dušan iz očevog drugog braka umro je kao zarobljenik u Pjačenci u Italiji. Maćeha Jaglika i stric Milutin pomogli su mu da se školuje.

Četvororazrednu osnovnu školu završio je u Trepči (1921—1925), a zatim gimnaziju u Beranama (1925—1933). U jesen 1933. upisao je Pravni fakultet u Beogradu gdje je ostao do Aprilskog rata 1941. godine. Politički se angažovao i postao član SKOJ-a 1935. godine, potom član KPJ 1936. U proljeće 1938. godine kao sekretar ilegalne studentske narodne omladine uhapšen je u Beogradu i ostao u istražnom zatvoru (Glavnjača) i sudskom zatvoru (Ada Ciganlija) blizu šest mjeseci, a jula i avgusta 1940. bio je u zatvoru u Andrijevici. Oba puta ga je Sud za zaštitu države pustio na slobodu zbog nedostatka dokaza. Prije rata je svoje prve radove, pjesme i kraće pripovjetke, objavljivao u novinama „Student“, „Politika“, „Pravda“ i „Zeta“.

Poslije bombardovanja Beograda 1941. godine otišao je u Crnu Goru gdje ga je zatekla okupacija zemlje. Učestvovao je u pripremama ustanka, kao i u samom ustanku. Tokom ljeta 1942. zarobili su ga četnici i odveli u kolašinski zatvor. U zatvoru je ostao od 2. septembra 1942. do 15. maja 1943. godine, kada je došla njemačka vojska i odvela u zarobljeništvo i zatvorenike i četnike. Poslije toga je bio u zarobljeništvu u Solunu u Grčkoj do kraja avgusta 1944. godine kada je pobjegao iz logora i stupio u grčke partizane na Halkidikiju, gdje postaje zamjenik komesara srpskog partizanskog bataljona, gdje ostaje do novembra 1944. kada je ova jedinica vraćena brodom u Jugoslaviju.

Početkom decembra 1944. godine upućen je na Cetinje gdje je radio u listu „Pobjeda“, a potom rukovodio Tanjugom u Crnoj Gori.Od 1946. je došao u Beograd gdje je radio kao urednik u dnevnom listu „Borba“, sa prekidima do 1955. godine. Tokom 1952. i 1953. boravio je u Parizu. Od 1955. godine prešao je u izdavačku kuću „Nolit“ gdje je bio urednik do penzionisanja. Od 1965. do smrti živio je kao profesionalni književnik, naizmjenično u Beogradu i u Herceg Novom.

Mihailo Lalić je pisac koji se na samom početku književnog rada opredijelio za jasan tematski krug (NOR), određeno geografsko podneblje (Crna Gora) i specifičan izbor aktera događaja i romanesknih priča. Započeo je knjigom pjesama Stazama slobode (1948), ali se brzo okrenuo prozi, koja će postati isključiva forma umjetničkog sagledavanja vremena, događaja i ljudskih sudbina. Prema njegovom scenariju snimljen je film Svadba 1973. godine u režiji Radomira Šaranovića, takođe je izvršena ekranizacija njegovog romana Lelejska gora 1968. u režiji Zdravka Velimirovića. Po istoimenim Lalićevim djelima snimljeni su i film Hajka, 1977. u režiji Živojina Pavlovića, kao i Pusta zemlja 1980. godine u režiji Gojka Kastratovića.

Prvi je dobitnik "Njegoševe nagrade" 1963. za roman "Lelejska gora". Dobio je NIN-ovu nagradu 1973. za roman "Ratna sreća". Dobio je nagradu "21. jul", najviše priznanje opštine Berane, 1962. godine, kada je nagrada i ustanovljena. Lalić je bio akademik SANU i CANU i Junak socijalističkog rada.

DJELA:

Staze slobode(1948), pjesme

pripovjetke:

Izvidnica (1948),
Prvi snijeg (1951),
Na Tari (1952),
Tajne bistrih voda (1955),
Na mjesečini (1956),
Posljednje brdo (1967),
Gosti (1967),
Pusta zemlja (1968),
Opraštanja nije bilo (1994)

 


romani:

Svadba (1950),
Zlo proljeće (1953),
Raskid (1955),
Lelejska gora (1957, 1962),
Hajka (1960),
Pramen tame (1970),
Ratna sreća (1973),
Zatočnici (1976),
Dokle gora zazeleni (1982),
Gledajući dolje na drumove (1983),
Odlučan čovjek (1990),
Tamara (1992).

 


autobiografski tekstovi:

Prelazni period (1988) - dnevnička proza,
Prutom po vodi (1992) - dnevnička proza,
Epistolae seniles/Staračke poslanice (1995),
Usput zapisano (1952)

 

 

 

 

 

 

 

 


MIHAILO LALIĆ - PUSTA ZEMLJA  (interpretira Dejan Đonović)
 
bibliografija mihailo lalic
prezentacija mihailo lalic

 

MIHAILO LALIĆ  (linkovi za knjige, prikazi, intervjui...)

Knjige:

1. „Bio-bibliografija Mihaila Lalića“, Matica crnogorska, Fakultet za crnogorski jezik i književnost, Podgorica, Cetinje, 2014.

2. „Zbornik - Život i djelo Mihaila Lalića“, Matica crnogorska, Fakultet za crnogorski jezik i književnost, Podgorica, Cetinje, 2015

3. „Luđak je vječno dijete“, Božo Koprivica, Sibila d.o.o., 2015, „Voda Sve pamti“, esej posvećen Mihailu Laliću (str.221-246)

4. „Montenegrinska hiperpireksija“, Vukota Babović

5. „Književni diskurs Mihaila Lalića i srpska građanska etnologija“, Gordana Gorunović

6. „Njegoš i oko njega“, Krsto Pižurica

7. „Poetika zemlje Mihaila Lalića“, Krsto Pižurica, FCJK, Cetinje, 2014

8. „Književna sudnica Mihaila Lalića“, Zora Jestrović, 2019

9. „Stvaralački uzori Njegoša, Andrića i Lalića Prikaz knjige Radomira V. Ivanovića“, Bojana Obradović, Riječ, časopis za nauku o jeziku i književnosti, br. 12 Nikšić, 2015, str. 209

10„Mihailo Lalić, biografija“

11. „Mihailo Lalić (1914—1992)“, Riznicasrpska.net, 2011

12. „Mihailo Lalić (život i dijelo)“, montenegrina.net

13. „Mihajlo Lalić“, Bosiljka Pušić, ARS, Cetinje, 23.07.2014

14. Dug Mihailu Laliću, Pusta zemlja, i Pusta zemlja, golub“, Božo Koprivica, vijesti.me, 09.10.2021.

15. „Mihailo Lalić, Krleža sa naših strana“, Božo Koprivica, Hypomnemata by Darko Cvijetić, 2015

16. „Mihailo“, Božena Jelušić, ND Vijesti, 2017

17. „Mihailo Lalić, tri dana u krugu slavnog književnika: Na muci je hrabra, a u slavi skroman“, 1985,

18. „Mihailo Lalić: Lelejska gora“, TVCG, 2019

19. Izvorišta poezije i proze Mihaila Lalića, Aleksandar Radović, Kulturni heroj, 12.12.2014

20. „Darko Jovović: Sjećanje na Mihaila Lalića“, Montenegrina.net, 10.08.2012

21. Posveta Mihailu Laliću, politika online, 24.04.2014.

22. „U povodu godišnjice osnivanja beranske gimnazije: Đačke staze Mihaila Lalića“, ZUNS, 07.11.2019.

23. „Mihailo Lalić: Lelejska gora“, TVCG, 2019

24.„Mihailo Lalić, biografija“

25. „Lalić o stvaranju u emisiji Život knjige“, 25.01.2015.

26. „Crnogorski roman: Lelejska gora - Mihailo Lalić“, 27.09.2019.

27. „Mihailo Lalić“

28. „Mihailo Lalić“, emisija TV Arhiv, RTCG, 20.10.2012.

Filmovi:

1. „Lelejska gora“ (1968), režija: Zdravko Velimirović
2. „Hajka“ (1977), režija: Živojin Pavlović
3. „Pusta zemlja“ (1980), režija: Gojko Kastratović
4. Svadba“ (1973), režija: Radomir Šaranović.

 
 izabrane pripovjetke mihailo lalic
nacionalna biblioteka logo jpg
самые достойные и великие музеи мира

link01link02link03link04link05link06

ministarstvo