Danilo Kiš je rođen u Subotici 22. februara 1935. godine, od oca Eduarda Kiša, mađarskog Jevrejina i majke Milice Dragićević, Crnogorke. Prezime njegovog oca je u momentu kada se rodio bilo Kon ali je otac mađarizovao svoje prezime tj. promenio ga u Kiš. Do 1942. godine je živeo sa roditeljima u Novom Sadu, gjde je pohađao prvi razred osnovne škole, a zatim je prešao u Mađarsku, u očev rodni kraj, gdje je završio osnovnu školu i dva razreda gimnazije. Nakon odvođenja njegovog oca u Aušvic 1944. godine, sa ostatkom porodice je repatriran u Cetinje posredstvom Crvenog krsta. Tamo je Kiš živio do kraja svog školovanja.
Na Filozofski fakultet u Beogradu Kiš se upisao 1954. godine, a u septembru 1958. godine je kao prvi student diplomirao na katedri za opštu književnost.
Djela: Mansarda: satirična poema 1962. (roman) | Psalam 44 1962. (roman) | Bašta, pepeo 1965. (roman) | Rani jadi: za decu i osetljive 1970. (pripovetke) | Peščanik 1972. (roman) | Po-etika 1972. (eseji) | Po-etika, knjiga druga 1974. (intervjui) | Grobnica za Borisa Davidoviča: sedam poglavlja jedne zajedničke povesti 1976. (pripovetke) | Čas anatomije 1978. (polemike) | Noć i magla 1983. (drame) | Homo poeticus 1983. (eseji i intervjui) | Enciklopedija mrtvih 1983. (pripovetke) | Gorki talog iskustva 1990. (intervjui) | Život, literatura 1990. (eseji) | Pesme i prepevi 1992. (poezija) | Lauta i ožiljci 1994. (pripovetke) | Skladište 1995. (eseji i pripovetke) | Varia 1995. (eseji i pripovetke) | Pesme, Elektra 1995. (poezija i adaptacija drame „Elektra“)
Nagrade i priznanja:
Kiš je jedan od najprevođenijih pisaca, dobitnik niza uglednih domaćih i prestižnih međunarodnih književnih nagrada.
